USB بی سیم در مقابل بلوتوث

از آنجا که تاریخ انتشار USB بی سیم نزدیکتر می شود ، بحث در حال گرم شدن در سطح استاندارد نوظهور است. به طور خاص ، بحث های زیادی در مورد مزایا و مضرات بلوتوث در مقابل USB بی سیم صورت گرفته است. هر دو این استانداردها مزایای خاصی را در کنار چالش های خاص ارائه می دهند ، همچنین به نظر می رسد که بدون شک هر دو استاندارد دقیقاً برای همان تولید کننده و پایگاه مصرف کننده با یکدیگر رقابت می کنند. بیایید نحوه ترسیم خطوط را به طور فزاینده بررسی کنیم.

بلوتوث در سال 1999 به صحنه بی سیم وارد صحنه شد. در ابتدا توسط اریکسون تولید شد و به سرعت توسط شرکت هایی مانند مایکروسافت ، اپل ، موتورولا و توشیبا پذیرفته شد. از آن زمان به یک استاندارد اصلی برای اتصال دستگاه بی سیم تبدیل شده است. بلوتوث با استفاده از امواج رادیویی کم مصرف ، برای انتقال داده ها در مسافت های کوتاه ، برای صفحه کلید های بی سیم ، موش ها به همراه سایر لوازم جانبی ، تلفن های همراه ، PDA ، پخش کننده های MP3 ، به علاوه برخی از مدل های دوربین دیجیتال مفید بوده است. در مورد محبوبیت بلوتوث با تولید کنندگان تلفن همراه به طور خاص ، از جمله چیزهای عالی در مورد بلوتوث این است که شامل میزان مصرف انرژی بسیار کم مصرف است ، به ویژه هنگامی که شامل انتقال صوتی است. این بلوتوث را به عنوان فناوری ترجیح برای تولید کنندگان تلفن همراه که به دنبال جفت شدن هدست های بی سیم با تلفن های خود هستند ، ساخته است.

با وجود پذیرش گسترده توسط بسیاری از تولید کنندگان ، بلوتوث از برخی مشکلات ناخوشایند رنج می برد. شکایت قابل توجهی با قابلیت همکاری کمتری بین دستگاه های بلوتوث تولید کنندگان مختلف بوده است. به عنوان مثال ، استفاده از هدست بلوتوث موتورولا در ارتباط با تلفن همراه LG مشکل دارد. امنیت یکی دیگر از مشکلات مهم دستگاه های دارای بلوتوث بوده است. موارد مستند "هواپیماربای" دستگاه وجود دارد که در آن شخص ثالث از طریق پیوند بلوتوث کنترل این دستگاه ها را کنترل کرده است. مشکلات مربوط به استراق سمع ، سرقت داده ها و ویروس های بلوتوث برای PDA ، تلفن های همراه و رایانه ها نیز گزارش شده است. با انتشار نسخه های جدید بلوتوث ، این مشکلات به طور فزاینده ای برطرف می شوند.

ایجاد گروه مروج USB بی سیم در فوریه 2004 در مجمع توسعه دهنده اینتل اعلام شد. این گروه که از شرکت هایی مانند اینتل ، مایکروسافت ، NEC ، HP و سامسونگ تشکیل شده است ، وظیفه دارد یک استاندارد بی سیم را مطابق با استاندارد USB فوق العاده محبوب با دقیقاً همان نوع قابلیت همکاری و راحتی تهیه کند. اگر این انجمن در هدف خود شکوفا شود ، USB بی سیم به راحتی می تواند به عنوان استاندارد بی سیم de facto برای اتصال UWB (فوق العاده پهنای باند) باشد. تکمیل این نمونه در ماه مه 2005 اعلام شد و محصولات USB بی سیم اولیه قرار است با ظاهر شدن در اوایل سال 2006 ، با یک رمپ جامد در سال 2007 آغاز شود.

هیچ شکی وجود ندارد که گروه مروج USB بی سیم بلوتوث را مورد بررسی قرار داده و به مراتب بهتر بر روی مشکلاتی که مشکل ساز بوده است ، مانند مثال قابلیت همکاری و امنیت انجام داده است. در حالی که به دلیل آزمایش و صدور گواهینامه تأخیرهایی وجود داشت ، به نظر می رسد USB بی سیم هم در امنیت و هم در اتصال ساده برتر است. در جایی که بلوتوث بین محصولات مختلف توسعه دهندگان مشکلات سازگاری داشت ، پایبندی USB بی سیم به استانداردهای USB قبلی باید برای جلوگیری از مشکلات مشابه باشد. تا آنجا که می توان امنیت را درگیر کرد ، بلوتوث به شماره پین ​​چهار رقمی بستگی دارد تا اطمینان حاصل شود که دستگاه مناسب به آن مرتبط است ، در حالی که USB بی سیم در نظر دارد از کابل USB برای کمک به اتصال اولیه استفاده کند و این دستگاه ها را نشان می دهد از بی سیم استفاده شود.

اگر USB بی سیم بتواند هر آنچه را که وعده می دهد ، به ویژه با محبوبیت استانداردهای USB دیگری که در آن پیش بینی شده و به آن مرتبط است ، تحویل دهد ، به راحتی می تواند استاندارد اتصال اصلی در رایانه های شخصی ، الکترونیکی مصرف کننده و ارتباطات موبایل باشد. کاربران بلوتوث نباید امید را ترک کنند. Freescale Semiconducter ، یک توسعه دهنده UWB ، این فرصت را داشت که از پشته های بلوتوث برای تفسیر سیگنال های UWB استفاده کند ، و نشان می دهد که ادغام هر دو فناوری را می توان انجام داد. قبل از اینکه استاندارد USB بی سیم به طور رسمی منتشر شود و محصولات در قفسه ها ظاهر شود ، تمام آنچه ما قادر به انجام آن هستیم ، حدس می زنیم ، بلکه برای همه اهداف و اهداف ، USB بی سیم ظاهراً بخش عمده ای از تکامل فناوری اتصال است ، همچنین ممکن است دقیقاً نحوه ما تغییر کند. از فناوری برای همیشه استفاده کنید.