آزمایش مقیاس پذیری: 7 قدم به سمت موفقیت

ارسال شده در جولای 5, 2022 توسط

Grant Tafreshi

سیستمهایی که در طول توسعه بسیار خوب کار می کنند ، در مقیاس کمی مستقر می شوند ، می توانند پس از اندازه گیری استقرار در اطراف پشتیبانی از درجه های واقعی استفاده ، از رسیدن به اهداف عملکرد غفلت کنند.

یک مورد نمونه آپوسیت از این امر از یک شرکت قابل توجه تراشه آبی که اخیراً توسعه یک پلت فرم فناوری پیشرفته با فکر بالا را برون سپاری کرده است ، سرچشمه می گیرد. اگرچه توسعه در پشت برنامه بود ، اما این قابل قبول تلقی می شود. این دستگاه به تدریج از طریق اجزای عملکردی یک آزمایش پذیرش فردی منتقل می شود و سرانجام به نظر می رسد که ممکن است تاریخ استقرار تعیین شود. اما تأمین کننده آزمایش بار و آزمایش مقیاس پذیری را آغاز کرد. تعداد زیادی از تغییرات معماری و تغییر در نیازهای دستگاه ، تعداد گسترده و پرهزینه ای را دنبال کرد. تأمین کننده برای تأمین یک سیستم رضایت بخش قهرمانانه مبارزه کرد ، تا اینکه سرانجام این پروژه مورد سوء استفاده قرار گرفت.

این یک مورد منزوی نیست. فولکلور با قصه های مشابه فراوان است. از سیستم های اعزام آمبولانس گرفته تا وب سایت ها برای ارسال الکترونیکی صورتهای مالیاتی ، سیستم ها به دلیل مقیاس و تجربه تقاضای اوج شکست می خورند. به نظر می رسد که همه این پروژه ها هرگز خطرات عمده ای را که با آنها روبرو بوده اند شناسایی و دستور نداده اند. این می تواند یک مرحله اساسی از آزمایش مبتنی بر ریسک باشد و به همان اندازه در مورد آزمایش مقیاس پذیری یا آزمایش بار اعمال می شود زیرا این کار را برای آزمایش عملکرد یا آزمایش تداوم کسب و کار انجام می دهد. بدون ارزیابی ریسک ، آنها تشخیص ندادند که مقیاس گذاری بین بزرگترین خطرات است ، خیلی بیشتر به منظور ارائه کلیه عملکردهای

روندهای اخیر به سمت معماری سرویس گرا (SOA) سعی می کنند مشکل مقیاس پذیری را برطرف کنند اما علاوه بر این موضوعات جدید را معرفی می کنند. ترکیب خدمات خارجی در راه حل فعلی شما دلالت بر این دارد که توانایی شما در مقیاس اکنون بستگی به این سیستم خارجی دارد که تحت بار کار می کنند. اطمینان از این امر می تواند یک کار خواستار باشد و متأسفانه آزمایش کرنش و آزمایش استرس در اینجا غالباً نادیده گرفته می شود.

تمرین بهتر این است که با استفاده از عملکرد آن به وضوح در قلب ، به ویژه تست مقیاس پذیری ، آزمایش حجم و آزمایش بار ، توسعه یک سیستم نرم افزاری در مقیاس بزرگ را شروع کنیم. برای تولید این تمرکز تست عملکرد:

تحقیق و اندازه گیری حجم اطلاعات و حجم معاملات که بازار مارک دلالت دارد. تعدادی از این ارقام می توانند چشم بازکن باشند و به کاربران شرکت های تجاری کمک کنند تا کل مقیاس دستگاه را تحقق بخشند. این به تنهایی می تواند منجر به ارزیابی مجدد اولویت چندین ویژگی شود.

تعیین کنید که چگونه ممکن است ویژگی ها به کاربران و دستگاه ساختار یافته ارائه شود تا مقیاس پذیری دستگاه را آسان تر کند. معمولاً سعی نکنید دقیقاً همان عملکردی را که برای یک راه حل دسک تاپ کاربر دارید ، یک جایگزین مقیاس پذیر مناسب داشته باشید.

تشخیص یک منطقه ذاتی از فرآیند توسعه ، آزمایش بار در مقیاس نماینده در هر نسخه نرم افزاری افزایشی است. این آزمایش مداوم است ، با تمرکز بر بزرگترین خطر برای پروژه: فرصتی برای کار در مقیاس کامل.

اطمینان حاصل کنید که آزمایش بار هم از نظر دامنه و هم در سخت گیری کافی است. آزمایش بار فقط مربوط به اندازه گیری زمان پاسخ با آزمایش عملکرد نیست. برنامه آزمایش کرنش باید شامل سایر سبک های آزمایش بار از جمله تست استرس ، آزمایش قابلیت اطمینان و آزمایش استقامت باشد.

فراموش نکنید که شکست ها رخ خواهد داد. سیستم های بزرگ در مقیاس به طور کلی شامل خوشه های سرور با رفتار ناکام هستند. آزمایش عدم موفقیت ، آزمایش عدم موفقیت و تست بازیابی در سیستم های مقیاس نماینده که تحت بار کار می کنند ، باید گنجانده شود.

فراموش نکنید که شکست فاجعه بار ممکن است رخ دهد. برای مشکلات در مقیاس بزرگ ، آزمایش فاجعه و آزمایش بازیابی فاجعه باید در مقیاس نماینده و بارها تکمیل شود. این فعالیت ها را می توان به عنوان لایه های فنی آزمایش تداوم تجارت مشاهده کرد.

اگر از آنها استفاده می کنید ، خدمات خارجی را تشخیص دهید. آنچه مکان شما در حال اتخاذ رویکرد SOA است و بنابراین تحت تأثیر خدمات خارجی قرار می گیرد ، باید مطمئن باشید که توان و زمان چرخش در این خدمات با افزایش مقیاس بدن و افزایش خواسته های خاص خود قابل قبول خواهد بود. اگر رفتار خدمات خارجی بدتر یا شکست بخورد ، یک معماری سیستم خوب شامل یک پاسخ برازنده و عملکرد عقب مانده است.

برچسب ها: کسب و کار, توسعه, خارجی, امکانات, دستگاه, کارایی, بهبود, نماینده, مقیاس, خدمات, نژاد, فشار, سیستم, سیستم های, آزمایش کردن